Gdy nie mam tego, co lubię - lubię to, co mam. Gdy nie mam nic - klnę. Ale na blogu kląć nie wypada.
A ja chciałbym wiedzieć, kogo przygniotła szafa Lesiaka, jeśli w ogóle kogoś przygniotła. Nie liczę na to, że zobaczę w jakiejś tv film nakręcony ukrytą kamerą. Wystarczy mi jeden w miarę wiarygodny sondaż. A najlepiej dwa.
Jeśli pomnę, wspomniana szafa zaczęła docierać do świadomości Polaków w poprzedni weekend. Czyli 7-8 października. Odtąd szafa ta gra codziennie we wszystkich możliwych mediach, a także w tych niemożliwych. I tylko sondażownie jej nie zauważyły.
Natknąłem się w minionym tygodniu na dwa "nowe" sondaże. W obu Platforma miała kilkanaście punktów przewagi nad PiSem. Czy szafa nie ma znaczącego wpływu na postawy wyborców?
Nie wiem, bo jeden sondaż przeprowadzono od 6 do 8 października, drugi - od 6 do 9. Profesjonalnie podchodząc do sprawy trzeba przyjąć, że żaden z nich nie może uwzględniać w pełni efektu szafy, jeśli taki efekt zaistniał.
Tydzień dobiegł końca, zaczyna się nowy, a danych jak nie ma, tak nie ma. Bez nich trudno zgadywać, co zdarzy się w tym tygodniu. Trudno zatem bawić się w normalne dziennikarstwo.
Pocieszam się, że nie mając sondażowni z prawdziwego zdarzenia, w Polsce trudno też bawić się w politykę. Nie dziwię się plotkom nadchodzącym z PiSu, że partia podzieliła się na dwa obozy. Jeden twierdzi, że jeszcze jedna lub dwie szafy, Platforma zatonie i można stawać do wyborów. Drugi głosi, że szafy przestały działać, więc czas stępić antyplatformerskie ostrze, stworzyć większość z Lepperem i odrabiać straty w sondażach dobrym rządzeniem.
Ale ten tytułowy dobry sondaż naprawdę tanio kupię.
